Szalka

Matz Borgström współpracował z firmami takimi jak: Orrefors [1984-1990], Boda Nova Asplund, IKEA Współtworzył szwedzki program projektowania w szkole Beckmans Formlinje – Beckman’s School of Design in Stockholmie. Dodatkowo jest on wykładowcą w Konstfack University College of Arts, Crafts and Design’s na Wydziale Ceramiki i Szkła. Ma jako dowód ich wzorów otrzymał wiele międzynarodowych nagród i stypendiów.

Huta Orrefors została założona w 1898 roku w Orrefors w Smaland.m w tym samym miejscu, gdzie funkcjonowały huty już od 1726 roku. W tym samym roku powstał „hot shop”, który zajmował się produkcją technicznego, medycznego i domowego szkła i kieliszków.
Mianowanie Alberta Ahlin na kierownika huty dało początek nowej ery w Orrefors. W 1914 roku rozpoczęto produkcję produktów kryształowych, cieli również kryształ według zakupionych wzorów i próbek, Orrefors wykonywało szkło artystyczne techniką nakładki z dekoracją trawioną. Nowy zarząd szybko zobaczył, że artyści byli potrzebni w firmie. W 1916 roku zatrudniono Simon Gate. Kilka lat później dołączył Edward Hald. W 1913 roku, konsul Johan Ekman z Göteborg został nowym właścicielem Orrefors.
W tym samym roku, Gate i Hald stawiajli swoje pierwsze kroki w grawerowanym rysunku. Eksperymentowano także z nową innowacyjną techniką szkła-graal (grail) glass technique , która został opracowany w Orrefors przez mistrza dmuchaczy szkła, Knuta Bergqvist. Najważniejsze sukcesy zostały osiągnięte kilka lat później na wystawie w Göteborgu w 1923 r., a w szczególności na wystawie w Paryżu w 1925 roku. Cienkie szkło grawerowane było podziwiane przez otaczający świat, przyznano Grand Prix zarówno hucie Orrefors , jak i samym artystom.
Sukcesy Simon Gate i Edwarda Halda w Paryżu w 1925 roku stanowił początek długiej tradycji Orrefors – twórczego projektowania ściśle połączonego z prawdziwym innowacyjnym kunsztem.
Od tego czasu, nie brakowało nowych projektantów i wykwalifikowanych szklarzy nadal pracujących w duchu Gate i Hald.
Vicke Lindstrand i Öhrström Edvin z nową techniką szklarską o nazwie Ariel w 1930 roku. Nazwa od bohatera „Burzy” Shakespare’a. Powietrze zamknięte między ścianami szkła.
Sven Palmqvist z Kraka i Rawenna w 1940 roku.
A w 1950 z Fuga, który, wraz ze smukłym, tulipanokształtnym szkłem – Nilsa Landberga [„Tulpan”]
Ingeborg Lundin z wazą w ksztłacie jabłka [„Applet”, są postrzegane jako symbole odrodzenia szwedzkiego designu.
Lata 60. są związane ze szkłem pop autorstwa Gunnara Cyrén.
W 1970 roku, Eva Englund, Olle Alberius, Lars Hellsten i Jan Johansson jak i Cyrén pracowali w Orrefors.
W latach 80. XX wieku pojawiają się tacy projektanci, jak: Anne Nilsson, Erika Lagerbielke, Helen Krantz, Borgström Matz, Per B Sundberg, Martti Rytkönen Bergstrom, Lena, Ingegerd Ramana, Malin Lindahl i Efva Attling pomogły napędzać dziedzictwa projekt Orrefors w przyszłość.

Przez cały XX wiek szwedzkie szkło jest doceniane i cenione przez szerszą publiczność, jednak mimo sukcesów Edwarda Halda, Simon Gate i innych zdolnych projektantów, dopiero w latach 80. Artystyczne szkło stało się samodzielnym produktem. Stało się tak, kiedy zarząd Orrefors zadecydował, że wzory zaprojektowane przez zmarłych artystów, bądź artystów, którzy opuścili firmę, nie będą dłużej produkowane. W tym samym momencie powstał pomysł utworzenia nowej kolekcji szkła artystycznego- Orrefors Gallery . Ideą galerii jest prezentowanie nowych kolekcji w limitowanych edycjach, w krótkich seriach w regularnym odstępach czasu. Wszyscy projektanci Orrefors biorą udział w tworzeniu artystycznego szkła. Projektanci Orrefors: Lars Hellsten, Jan Johansson, Helen Krantz, Erika Lagerbielke, Anne Nilsson, Lena Bergstrom, Martti Rytkonen and Per Sundberg.

Huta Orrefors jest częścia szwedzkiej grupy handlowej Orrefors Kosta Boda AB.