Potańcówka przy herbacie

013549   Wilhelm SCHREUER [1866 - 1933] Potańcówka przy herbacie 
olej na papierze naklejonym na płótno,  59,7 x 80 cm,  sygn. l.d.: "WS"

Wilhelm SCHREUER [1866-1933] urodził się w Wesel, w regionie Niederrhein (Dolny Ren). W 1872 roku,  na krótko przed rozpoczęciem edukacji szkolnej, przeprowadził się  wraz z rodzicami do Kolonii. Jego ojciec już od najmłodszych lat zachęcał syna do podejmowania prób malarskich. W 1884 roku Wilhelm Schreuer podjął studia na duesseldorfskiej Akademii Sztuk Pięknych  u  Heinricha  Lauensteina, które następnie kontynuował  u Hugo Carola. W latach 1886-1890 pobierał nauki u Petera Jenssena, ówczesnego rektora duesseldorfskiej Akademii. Mając 33 lata poślubił Marię Pauly, córkę marszanda Leo Pauly.

Schreuer już za życia odniósł artystyczny sukces. W 1913 roku Hamburskie Stowarzyszenie Artystów organizując wystawę, na której miano pokazać najważniejsze dzieła artystów  z czterech miast: Berlina, Hamburga i Monachium oraz Düsseldorfu zaprosiło malarza do wzięcia udziału w niej. Prezentowane przez niego prace ukazywały szeroki wachlarz tematów takich, jak: wizerunki Renu w okolicach Kolonii, wspomnienia z Włoch i Bawarii, przedstawienia o tematyce muzycznej, sceny zaczerpnięte ze sztuki rokoka, a także  motywy z  repertuaru malarstwa holenderskiego. W  1906 roku  Wallraf-Richartz Museum zakupiło obraz pt. Tłusty  czwartek w Kolonii, który do dziś  jest prezentowany w Muzeum Miasta. Do lat 20. XX wieku brał udział w  dużych międzynarodowych wystawach sztuki w Düsseldorfie i Kolonii. Dzieła z tego okresu to m.in. Portret króla pruskiego Fryderyka II, Goethe u  Jacobinów w Dusseldorfie, Dziedziniec, Farma, Magdalena, Dworzec kolejowy. W 1934 roku, w rocznicę śmierci artysty, Stowarzyszenie Sztuki Nadrenii i Westfalii, zorganizowało  wystawę retrospektywną.

Malarstwo Shreuera charakteryzuje stonowana kolorystyka i nakładanie farb na mokry jeszcze grunt, którym było zazwyczaj podobrazie tekturowe. Technika ta wymagała wielkiej biegłości technicznej, ponieważ większe poprawki były prawie niemożliwe. Obrazy te mają gładką powierzchnię z jednocześnie zauważalnymi, poszczególnymi pociągnięciami pędzla. Inną cechą charakterystyczną sztuki Schreuera jest ograniczona paleta barw. Wiele z jego prac cechuje niemal monochromatyzm, niektóre zaś wykonane zostały w technice en grisaille, co w połączeniu z delikatnym oświetleniem przypomina prace „starych mistrzów”.

Tematyka obrazów Schreuera koncentruje się głównie na scenach związanych z  tańcem, muzyką,  jak również  na ukazywaniu widoków miast i statków pływających po Renie.

Prace Schreuera, przedstawiciela szkoły Düsseldorfskiej, można oglądać w muzeach Kolonii i Düsseldorfie oraz w  prywatnych galeriach.